Scheldeblues Festival De Piek Vlissingen (NL) (27-01-2024) reporter: Ivan Bonne & photo credits: Dirk Duym info club: De Piek © Rootsville 2024

Scheldeblues in Vlissingen is aan zijn 13e editie toe , een evenement waar muzikale duizendpoot Wouter Verhelst van The Blue Clay garant voor staat . Sedert vorig jaar heeft men noodgedwongen het Scheldetheater moeten inruilen voor De Piek als “ place to be “ , een kleinere maar uiterst gezellige locatie .

En waar er bij vele festivals een after - party is , werkt men hier andersom : een pre – party !  Vanaf 16.00 uur stond Marino Noppe & Maxwell Street op het podium van café ’t Archief  op wandelafstand van het eigenlijke festival . Marino kan hier rekenen op Dries Pottevijn  ( gitaar ) Carlo van Belleghem ( bas ) en Didier Feys ( drums ) aan zijn zijde om de boel hier te laten ontploffen .

En dat deden ze ook: direct erin vliegen met een instrumentale vette slide , Cut off my right arm,everything must be funky , en een boogie om na een uurtje en een kleine pauze terug te hervatten met hot pants , een bijna psychedelische versie van Love the one you’re with , terug een fel gesmaakte Boogie en als bisser on the road again kon tellen .

Na de honger gestild te hebben ,  hop naar het eigenlijke festival waar we juist in tijd waren om de eerste tonen van The Blue Clay te horen. Nog steeds de partyband bij uitstek ! Met songs als ‘Future Train’, ‘Change My Way Of Living’, het alweer schitterend gebracht ‘Dead Flowers’ of nog  ‘Mystery Man’, wisten ze alweer als geen ander het publiek op hun hand te krijgen. Alweer dik in orde Wouter en zijn gang !

Als tweede band was gekozen voor Luca & Uncle Rudy , een formatie rond het 14 jarig gitaarwonder Luca Holkenborg die op jonge leeftijd al mocht jammen met John Primer , Danny Bryant en Toby Lee om er enkele te noemen . Met Harry van Doorn op keys , Dominique Christens op drums , Saartje Doumen vocals en voor de gelegenheid Ronald Burssens als invallende bassist kregen we hier een stevige set met toch redelijk veel Texas Blues te horen .

Niets mis mee ; Luca schittert met knappe solo’s , maar weet ook heel goed het ritme aan te geven SRV is hier nooit ver weg ! De vocals zijn niet mis maar missen wat diepgang mede door de ook nog jonge leeftijd van de zangeres . Dat wordt dan wel ruimschoots gecompenseerd door haar inzet en interactie met het publiek dat helemaal uit de bol gaat , zeker met de meezinger ‘Ain’t no sunshine ‘. Verder op het menu nog een aantal fijne dingen als ‘Turn me Loose’, ‘I Was Wrong’, ‘Voodoo Woman of ‘Black Cat Bone’. Met ‘Going Down’ kregen we dan ook een  mooie afsluiter !

Na de podiumwissel en de leuke babbels met de bekende gezichten waren we aan de afsluiter toe . Met Remedy Road stond er een band op het podium die een thuismatch speelde . Ze waren zo enthousiast om er in te vliegen dat ze na een korte soundcheck de MC van dienst de kans niet gaven om hen aan te kondigen . Vol gas de beuk erin ! De eerste 2 nummers, ‘Pretty Woman Blues’ en ‘The Well’ waren bijna hard rock om dan over te lopen naar blues rock van het stevige genre . Het publiek was enthousiast en sommigen waren weliswaar aan het headbangen ! Typisch het soort muziek die onze Noorderburen zo hard smaken. ‘Broken Bones’, ‘Take A Chance’ of nog ‘Gotta Leave’ stonden ook nog op het menu en de fans konden het smaken.

Het was echter toen al dicht bij middernacht , tijd om huiswaarts te keren en net te laat aan tunnel te komen om nog te genieten van een tolvrije doortocht. Het was een mooie editie van Scheldeblues iedereen tevreden en see you next year !

Ivan Bonne